My colorful autumn..

"Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków 

Włóczykij obudził się w swoim namiocie 
i poczuł, że nadeszła jesień
i czas ruszać w drogę.."

Przyszła. Witając krótkim dniem, chłodniejszymi wieczorami i porankami. W ciągu tygodnia zdążyłam się w niej zakochać, później na chwilę odkochać, żeby na następny dzień uwielbiać ją na nowo. Pokochać za ciepły wiatr, zmieniające kolor liście i spokojną, błogą atmosferę, która unosi się w powietrzu. Mimo chłodnych poranków, zimnych wieczorów, deszczu, który przez otwarte okno w pociągu budzi zmęczone, śpiące duszyczki, żeby za kilka chwil przemoczyć je do suchej nitki. Taką pobudkę zaserwowała mi Ona - Pani Jesień. Pewnie, gdy nadejdą długoterminowe opady, czyli polska złota jesień zamieni się w prawdziwą, polską porę deszczową będę żałować tych słów i  miłości do Pani Jesieni. Wtedy Nasz związek przejdzie drogę od statusu "w związku", przez "to skomplikowane", aż do prawdziwej separacji, a ja z kubkiem ciepłej herbaty, pod kocem zasiądę przy kominku i będę patrzeć na płaczące za oknem niebo. Moja jesień zaczęła się praktykami w szkole, które notabene pochłaniają większość mojej energii i wysysają z małego mózgu resztki kreatywnego myślenia. Wakacje się skończyły, a czas o wdzięcznej nazwie "szara rzeczywistość" nastąpił, bo przecież wszystko dobre szybko się kończy, nie mogło być inaczej i w tym przypadku. A Ona przyszła. Chciałoby się napisać, że zawitała do Nas niespodziewanie, ale nie, nie, nie! Nic bardziej mylnego. Blogerki o nadchodzącej jesieni wiedziały już dużo, dużo, dużo... wcześniej. Wtedy kiedy inni ludzie jeszcze cieszyli się panującym latem, One obmyślały listy "must have" i śledziły trendy na jesień i zimę 2012/2013. Kiedy Jarosław Kret i Tomasz Zubilewicz zapowiadali upały na zakończenie lata, One wiedziały, że to bujda. Czujemy jesień, a nasz, blogerski węch nigdy się nie myli! Bo blogerki zawsze są o krok do przodu, czasami nawet o dwa. Z racji tego, że do tego blogerskiego świata się zaliczam, powinnam co nieco znać się na rzeczy i naszą, kochaną Panią Jesień przywitać w kolorze khaki, burgundzie czy w moro to ja, jak zwykle zrobiłam coś na przekór i dziś w pierwszym jesiennym poście prawdziwy mix kolorów. To wszystko za sprawą sweterka, który kojarzy mi się ze starą dzianiną mojego dziadka, przywołuje miłe wspomnienia z dzieciństwa, jest wielobarwny i "babciny". Jesień witam, więc kolorowo, bo mam nadzieję, że taka właśnie będzie ta pora roku! Że będzie się mienić tryliardem barw, kusić kolorem spadających żółtych, pomarańczowych i czerwonych liści i czarować cieplutkimi promieniami słońca. Takiej jesieni chcę i proszę o więcej, bez chłodu, pluchy i deszczu. 

Sweter - Oasap - tutaj, spodnie - @, koszula - Oasap, balerinki - Allegro, bransoletka - I am, kolczyki - tunezyjski prezent, torebka - House ;)

Zdjęcia: Asia :*