Monsieur Winter, go home!

"I dokładnie tak..
Tak smakuje ten lęk.
I strach, że gdy skończy się dzień.."

Nocne Markowanie, o którym dane było Wam przeczytać w poprzednim wpisie wcale nie było tak konstruktywne, tak twórcze i tak odkrywcze, jak mi się to wydawało lub przynajmniej mogło wydawać. Pominęłam jedną, ważną kwestię! Nawet nie tyle ważną, co kluczową dla istnienia bloga o tematyce, która krąży, wiruje i kołuje niczym startujący samolot wokół tematu szeroko pojętej mody. I choć nigdy nie byłam do końca przekonana jak nazwać swoją internetową działalność i w jakie ramy ją wpisać (fashion? lifestyle?) to fakt pozostaje faktem - jest to też dziennik mojego ubioru. O tym zagadnieniu zupełnie zapomniałam i gdyby nie fakt, że wśród moich czytelników są osoby myślące, przewyższające mnie - marną blogerczynę o co najmniej 50 punktów IQ to z moim spóźnionym refleksem szachisty pewnie oświeciłoby mnie w grudniu popołudniu. Tak, jest to psychoanalityk, dziennik stylizacji (choć nie pałam do tego słowa wielką miłością) pogody, fryzur i podróży. Blogowe wędrówki w czasie, które serwuję sobie niekiedy w ramach poprawienia humoru pozwalają dostrzec, jak wiele się zmieniło. Zwykle podczas analizy starszych wpisów na pierwszy ogień idzie moje uczesanie, które często przyprawiało i dalej przyprawia mnie o ból głowy. Po rozkładzie każdego włoska na czynniki pierwsze, następuje seria globalnych podziękowań za to, że jednak zdecydowałam się zapuszczać włosy. W późniejszych etapach dogłębnej analizy przychodzi pytanie - co ja u licha mam na sobie? Odpowiedzi bywają różne, choć wszystkie oscylują wokół określenia ubranie. I dopiero w tym momencie mamy do czynienia z kalendarzem stylizacji. Z delikatnym przyjrzeniem się temu, jak ubierałam się kilka miesięcy wstecz, jak zmienił się mój styl i jak wiele Kasia z chwili obecnej różni się od Kasi sprzed xyz dni. Wnioski często bywają różne, niektóre pieszczą moje małe, blogerskie serce, inne sprawiają, iż mam ochotę skryć głowę jak struś głęboko w piach i nie pokazywać się całemu światu przez najbliższe trzy dni. Prawdopodobnie każda z Nas tak ma (jeżeli się mylę, proszę dobijcie mnie!), więc ta kwestia zaliczająca się do grupy tematów rzek, strumieni i potoków, zapewne jeszcze nie jeden raz się tutaj pojawi. I takim oto sposobem moje nocne Kasio-Markowanie zostało podane w wątpliwość.. 

sweter, spodnie - Sheinside, koszula - Bershka, bransoletka - Six, zegarek - no name, koturny - CCC


zdjęcia: Adi