Kasia w rodzinie Simpsonów

"Pozytywnego coś, pozytywnego.
Tak bardzo chciałbym dać dziś Tobie."

Hipokryzją z mojej strony byłoby napisać, że od zawsze uwielbiałam rodzinę Simpsonów. Oglądałam każdy odcinek tego animowanego serialu, wyczekując jego emisji, a wpatrując się w ekran telewizora, zawsze miałam ubaw po pachy. W moich serialowych zmaganiach nie było mi też po drodze do rodziny Adamsów, a zdecydowanie najbliżej do familii jaskiniowców Flintstonów - trochę niezaradnej, ale i zdecydowanie szalonej. Widząc serial Simpsonowie w telewizji, starałam się go unikać, szybko zmieniając na inny kanał, ale fakt faktem kilka odcinków udało mi się obejrzeć. Nie przepadałam również za panem, który nazywał się Bartholomew Jo-Jo Simpson vel jak kto woli Bart. On też nosił niebieskie szorty, które teraz ja posiadam, notabene z Jego podobizną. Wikipedia, czyli drugie źródło wiedzy zaraz po wszechwiedzącym wujku Google, powiedziała mi nawet w sekrecie, że Jego ulubionym powiedzeniem było: "Eat my shorts". Ja przekornie powiem - nie jedzcie moich szortów, bo je lubię, nawet jeżeli moje kończyny wyglądają w nich jak dwa balerony, bądź jak kto woli parówki z Lidla. A teraz właśnie zbzikowana (jak jej ulubiony Fred Flintston) Kasia, musi się pożegnać. Praca magisterska skutecznie obniża częstość mojego pojawiania się tutaj, ale tym razem to nie ona jest powodem pisania "bye, bye, my love goodbye", a rzecz o wiele przyjemniejsza - wycieczka do Mediolanu, na którą i Was po powrocie zabiorę! Z racji tego, że pogoda w północnych Włoszech chyba nie będzie tą wymarzoną, ale zgodnie z zasadą "przezorny zawsze ubezpieczony", to swoją żółtą sukienkę, kradziejkę słońca zostawiam w szafie. Do zobaczenia Kochani!

szorty - Choies, kapelusz - Reserved, bokserka, plecak - no name, buty - McArthur