Perfekcyjny sweter

"Łóżko to obszar magiczny. 

Szepty, krzyk i śmiech.." 

Jeżeli dzisiejszego, pięknego wieczoru, puszczając wodze śnieżnej fantazji, nastawialiście się na ujrzenie prawdziwego, zimowego pejzażu z oszroniałą twarzą w roli głównej, napuszonymi od wilgoci włosami, w towarzystwie nosa podobnego do tego, jaki posiadał Rudolf czerwononosy renifer, nic bardziej mylnego, bo dziś będzie iście pokojowo i spokojnie. I o ile już od wieki-wieków nie mogłam się przekonać do zdjęć wewnątrz, w domowych pieleszach (wieeecie, słabe światło, obiektyw 50mm = mało miejsca, ble, ble, ble..) to teraz sama, nawet ku swojemu zdziwieniu, zdecydowałam, że trzeba ambitnie-blogersko podejść do sprawy i zmierzyć się z tematem unikanym już od dawna. Prowadząc wewnętrzną rozmowę z sobą, mój wybór, podparłam oczywiście faktem, że raczej nie należę do wąskiego grona osób, które otwarcie deklarują, że zimę uwielbiają i jeżeli mogę trochę dłużej przekoczować w cieple domowej atmosfery to z tego przywileju jak najbardziej korzystam. Nigdy zresztą nie byłam królową zimowych sportów, w tym przede wszystkim nart, wysportowaną władczynią stoków, ani wielbicielką łyżew. Jedynie jazda "na jabłuszku" kręciła mnie na tyle, żeby pozostać jej wierną, jeżeli w ogóle wiecie o czym gwarzę. Chyba, że mając na myśli szeroko pojęte 'zimowe sporty' zaliczymy do nich leżing-smażing przy kominku, w towarzystwie grzańca. Wracając do tematu, od którego jak zwykle odbiegłam, przed Waszymi oczami zdjęcia domowe. Dajcie znać, czy zadanie zaliczone i kolejny level w grze "zostać mistrzem aparatu" został przez nas pokonany. ;)

sweter - Front row shop (tutaj), naszyjnik, kolczyki - House, rajstopy - no name


zdjęcia: Adi