Meet me halfway..

„Przyszedł do mnie bożek voodoo, 
nie proszony wlazł. 
Cały w kwiatach, wstążkach,
sypał proszek czar..”

Dzisiaj niczym bohaterka talk show „Rozmowy w toku” opowiem Wam swoją historię, wyjawię słodką tajemnicę, skrywaną od wielu lat. Jestem sukienkoholiczką. Mimo, że wszechwiedzący wujek Google nie zna takiego zaburzenia, ja wiem, że go mam. Choć z drugiej strony mądry wujku Gie, skoro istnieje zakupoholizm czy butoholizm to czemu do wszędobylskich "izmów" nie dopisać sukienkoholizmu? Musisz koniecznie to uzupełnić. Gdy ktoś kiedyś odkryje to zaburzenie i zrobi pierwszy wpis w modowej Wikipedii mogę być jego główną przedstawicielką i reprezentować Nasz kraj na arenie międzynarodowej. Sukienkoholizm jak każda choroba ma swoje przyczyny i objawy. Dzięki sukienkom możemy odkryć ukrytą gdzieś głęboko wewnątrz Nas kobiecość. To chyba nie przypadek, że na wielkie wyjścia typu wesela czy uroczyste kolacje przy świecach - jeżeli jest Nam dane na takie wychodzić, wybieramy właśnie sukienki. Przyczyny, przyczynami, przejdźmy teraz do objawów, które odgrywają kluczową rolę. Przeglądając asortyment różnych sklepów internetowych mój kursor myszki dziwnym zbiegiem okoliczności w pierwszej kolejności zawsze najeżdża na słowo sukienki lub dresses. Duchy? Nie, raczej nie. Buszując po sieciówkach czy second handach, choć ostatnio zdarza mi się to dość rzadko, nie zaczynam od bluzek, spodni, marynarek, t-shirtów, pasków czy butów, a właśnie od nich - od sukienek. To opowiadanie mogłoby tak trwać i trwać i trwać.. bez końca, niestety czas antenowy powoli Nam się kończy, przejdę, więc do sedna dzisiejszego posta. Oto kolejna z moich letnich, kwiecistych sukienek, w wersji z kapeluszem i plecaczkiem. Taki look idealnie nadaje się na spacer. 

Sukienka, buty - "No name", kapelusz - Reserved, wisiorek - Oasap