Puk, puk.. Jest tu kto?

"Toczy koła czas,
Zmienia wszystko tu.."

Z racji tego, że w moim życiu ostatnio dzieje się dużo (za wiele jak na mój mały, wolno ogarniający móżdżek), wizyty tutaj, na moim pięknym i prawie dopieszczonym przez mamusię Kasiusię blogasku mają wymiar szczególny. I choć może brzmi to trochę pompatyczno-bombastycznie, a Wy zapewne przynajmniej dwa razy pomyśleliście, że pochłonęły mnie czeluści Mordoru, albo na obiad wszamał mnie sławetny Zombie Boy to nie sposób się z tym nie zgodzić. Gdy się tu pojawiam znaczy to mniej więcej tyle, że mam chwilę dla siebie i absolutnie nie mam na myśli gazety, którą dobre dziesięć lat temu czytała moja mama, a to, że mogę spokojnie usiąść przed świecącym ekranem komputera i oddać się swojej pasji. Blogowemu zamiłowaniu, które cały czas jest tak samo intensywne, jedynie czasu na jego rozwój mam zdecydowanie mniej. I tak jest też dziś. Z olejkiem kokosowym na włosach, ze świeżo pomalowanymi odżywką paznokciami, z maseczką na twarzy wyłaniam się ni stąd, ni zowąd, by przypomnieć Wam, że żyję, że mam się dobrze, a na mojej dwudziestoczteroletniej twarzy (wbrew pozorom) oprócz nowych zmarszczek, często pojawia się uśmiech. A co u Was? Mam nadzieję, że równie dobrze, albo i lepiej!

płaszcz - Oasap (tu), spodnie, bluza - no name, rękawiczki - Oasap (tu)

zdjęcia: mama