Between night and day

"Miedzy nocą a dniem

 zawieszony niby sen

taką drogę znam

lecę nisko, lecę sam."

Był wieczór, a konkretnie pół-wieczór, czyli bliżej niezidentyfikowany okres w czasoprzestrzeni między zimnym, jesiennym dniem, a jeszcze zimniejszą, cholernie zimną nocą. Właśnie w tym czasie pewna dziewczyna postanowiła, że wybierze się na spacer. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że tą osobą była blogerka. Albo raczej osoba aspirująca do otrzymania tego szlacheckiego tytułu. Więc był pół-wieczór, blogerka i spacer. Wyjaśniając, w słowniku blogerek, czyli zmodyfikowanym na potrzeby blogosfery słowniku PWN, hasło "spacer" oznacza nic innego jak.. zdjęcia! Spacer jest również słowem, które wywołuje niekontrolowany wybuch radości u psa blogerki, który zresztą oprócz spania, jedzenia i uświadamiania wszystkich domowników o fakcie, że nie znosi sobotniego sprzątania, skrzętnie obszczekując wszystkie machiny sprzątające, nie robi zupełnie nic.  Może przydałby się chociaż blogerce, aleee.. nie! Jak powszechnie wiadomo pies jeździ koleją, ale zdjęć niestety nie robi. W takim, więc wypadku do grona wymienionych wyżej elementów (pół-wieczór, blogerka i spacer) musiał dołączyć jeszcze aparat i fotograf. I wyruszyli wszyscy, razem z blogerką, która mimo zmieniającej się bezwzględnie temperatury, nie zauważyła równie błyskawicznego przechodzenia jasnego i słonecznego dnia w wszem ogarniający mrok. Robiło się szaro i mroczno, pół wieczór ekspresowo przekształcał się w wieczór, a jak wiadomo im ciemniej, tym gorsze warunki, dłuższy czas naświetlania + syndrom skrzypka fotografa lub jak kto woli trzęsących łapek i stała się tragedia. Rozmazane zdjęcia! Blogerka myślała, że oprócz prześwietlonej twarzy nie ma nic gorszego, jednak.. myliła się. Jak mogła dopuścić do takiej sytuacji? Toż to prawdziwy dramat, nie doda przecież pierdyliarda zdjęć na swojego blogaska! Musiała przełknąć gorycz porażki, posypać głowę popiołem, zwolnić fotografa i rzucić się w otchłań blogowej czeluści. Już nie przedłużam. To koniec tej bez happy end'owej historii dzisiejszych zdjęć, a po tym jakże interesującym melodramacie z serii "Poczytaj mi tato" lub "Napisz jakieś brednie polska blogerko", mam dla Was zadanie (nie, nie będziecie musieli wymyślać równie durnego opowiadania!). Chciałabym, żebyście w komentarzach napisali co podoba/nie podoba Wam się w moim blogu. To zadanie nie ma na celu stworzenia diametralnych zmian tutaj, po prostu chciałabym znać Wasze zdanie, booo.. przecież znamy się nie od dziś! Dzieciakom w szkole na zachętę dałabym plusy z aktywności (najbardziej motywujący-motywator pod słońcem, na równi z groźbą kartkówki), natomiast tutaj mogę liczyć tylko i wyłączenie na Waszą dobrą wolę. 

sweter - nn, czapka - allegro, ramoneska - Oasap

Zdjęcia: Adi