New blogger is so bad.

"Po prostu nie ma się z czego śmiać

Więc nie każ się wydurniać
Bo wzbiera we mnie furia."

Jestem początkującą blogerką. Nie muszę nawet ukrywać tego faktu - blogowe archiwum zawierające akta mojej działalności, mniej lub bardziej kompromitujące zdjęcia przekaże Wam tę prawdę w przeciągu kilku sekund. I choć w moim ziemskim żywocie stuknie mi niedługo ćwierć wieku, to w tej jednej, jedynej kwestii mogę powiedzieć, że jestem młoda, a nawet forever young. Zaliczam się do grona dzieci blogosfery, które powstały w pokoleniu blog-baby-boom, czyli lekko zmodyfikowanej internetowej wersji baby-boom. W czasach, gdy młodzi blogerzy, płynąc na fali wznoszącej stworzonej przez starych wyjadaczy mają o wiele łatwiej. Blogowe szlaki już dawno zostały przetarte, ścieżki prowadzące do mas już kiedyś wydrążone, wystarczy tylko z tego skorzystać - odebrać pałeczkę i ruszać w absolutnie szaloną eskapadę w celu podbicia świata swoją osobą. Ale czy na pewno jest tak śmiesznie prosto, a starsze stażem i bardziej doświadczone blogerki tak łatwo tę sztafetową pałeczkę chcą Nam oddać i z chęcią przyjąć do swojego społeczeństwa? Teoretycznie jest prościej, ale praktyka weryfikuje tę tezę, bo dotarcie do większej ilości odbiorów w czasach blog boom jest loterią i nawet ja sama do końca nie wiem, jakie pierwiastki oprócz węgla i azotu trzeba w sobie mieć, aby jako raczkujące, blogowe dziecię odnieść sukces. Zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że nowe blogerki obecnie nie mają dobrej sławy. Marzą o szybkim sukcesie, kasie, współpracach, przeważnie mają blogi zawalone tryliardem bannerów, podejmują każdą możliwą reklamę, nawet taką, która za 3 dni okazuje się totalnym niewypałem, wyznając zasadę po trupach do celu. Niestety, trzeba spojrzeć prawdzie w oczy, ale również uświadomić sobie, że taka opinia nie bierze się znikąd. Ja sama należąc do tego grona chciałabym, żeby o Nas - młodych/nowych blogerkach mówiło się jak najlepiej, a nie wrzucano razem, do jednego worka z napisem druga kategoria, bo gorsze wcale nie jesteśmy. Blogi sporej ilości z Nas jakościowo są na dobrym, podobnym, a czasami nawet i lepszym poziomie, niż blogi Naszych starszych koleżanek. Często wprowadzamy nową świeżość, oryginalne pomysły i ciekawe spojrzenia na otaczającą rzeczywistość. Alee.. niejednokrotnie popełniamy błędy i o ile starszym blogerkom można wiele, czasami nawet za wiele wybaczyć, bo swoją pozycję w branży już dawno sobie wypracowały to my musimy się starać, aby na pozytywną opinię sobie zasłużyć. I na pewno dobrze nie wpływają na nią różnego typu fora służące obserwacji za obserwację, spamowe komentarze czy nachalne zapraszanie na konkursy, które obecnie odbywają się na Naszych blogach. W efekcie 3/4 zostawianego na danym blogu komentarza stanowi auto(anty)promocja. Chciałoby się rzec - nie idźcie tą drogą, ale warto zastanowić się co jest tego przyczyną? Żądza szybkiego, wręcz ekspresowego wybicia się - już, teraz, w tej chwili, czy może chęć spełnienia marzenia pisania do większej liczby odbiorców? Tworzymy, działamy, wychodzimy z siebie i stajemy obok, a liczba obserwatorów/fanów/czytelników/osób odwiedzających stoi w miejscu, zaczyna się dramat, mała załamka, która podaje w wątpliwość Naszą blogową działalność. Uratować ją może jedynie samozaparcie, motywacja, pasja tworzenia i chęć rozwoju. Dlatego nie poddawajmy się i pamiętajmy, że przede mną, przed Tobą, Tobą i Tobą jeszcze długa droga - droga w kierunku stworzenia miejsca wartościowego, które pociągnie za sobą tłumy. I może trochę naiwnie wierzę w to, że o potencjale bloga nie będzie świadczyła przede wszystkim długość jego tworzenia, bo nowe nie zawsze musi oznaczać gorsze, a starsze - lepsze, ale pasja, uczciwość i dobra robota. Pamiętajmy o tym i życzmy sobie powodzenia.

parka - Sheinside, sweter - second hand, legginsy - no name, szalik - hand made, torebka - House,  koturny - CCC

zdjęcia: Carmelilou

...i na koniec dziękuję za tę piękną gromadkę składającą się z ponad 1000 najcudowniejszych czytelników! ♥